Ο Λένιν δεν χρειαζόταν τον Ντζερζίνκυ ως υπουργό Παιδείας (αν και αυτός ο Πολωνός Λόγιος και πλούσιος αριστοκράτης, χρόνια εξόριστος στη Σιβηρία, τον εκλιπαρούσε γι' αυτό), αλλά στον ρόλο του Φουκιέ-Τενβίλ, του Δημοσίου Κατηγόρου του Ροβεσπιέρρου.
Τελικά τον έκανε ιδρυτή της Τσέκα... πρόδρομου της ΚGB του Πούτιν.
Κρίνοντας από την φωτογραφία του Άγγελου Ελεφάντη, ο (άγνωστός μου) κ. Σούρλας να είναι ένα είδος Φουκιέ-Τενβίλ. Το λέω με αφορμή μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση του Νίκου Σαραντάκου με το Αλέξανδρο Σαϊτη και άλλους πάνω στην ΥΠΕΡΚΡΙΤΙΚΟΤΗΤΑ του κ. Σούρλα που τους ανάγκασε να τον διαγράψουν.
Ο γνωστός διανοούμενος της Αριστεράς Άγγελος Ελεφάντης, "Λενινιστής" (που είχε κολλήσει στο πολυτονικό χειρότερα από τον Μιστριώτη), θα είχε ίσως προκαλέσει νωρίτερα το εγκεφαλικό που σκότωσε τον Ουλιάνωφ στα 54 του!
Με την σπάνια (και γι' αυτό άξια περιγραφής) ροπή του να μην σου επιτρέπει ΌΧΙ τη ΔΙΑφωνία, αλλ' ΟΥΤΕ τη ΣΥΜφωνία!! Αν π.χ. υποστήριζες την Α άποψη και αυτός τη Β και μετά από 2ωρη παθιασμένη συζήτηση προσχωρούσες (με κάποιες επιφυλάξεις έστω) στην Β, ΤΌΤΕ, ΑΥΤΟΣ ΜΕΤΑΚΙΝΙΟΤΑΝ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑΝ ΆΛΛΗ!! (Κανονικό πνεύμα αντιλογίας.)
Περιγράφουμε το φαινόμενο διότι είναι αρκετά πιο σύνηθες απ' όσο νομίζουμε και δεν έχει περιγραφεί. Και προσωπικά ο ίδιος υπέφερα απ' αυτή του τη στάση. Μου απέρριψε άρθρα για τον Πολίτη που ήσαν καταλληλότερα από πολλών άλλων.
Comments