top of page

ΑΜΥΝΟΜΕΝΟΙ & ΕΠΙΤΙΘΕΜΕΝΟΙ


Το δόγμα "νικούν πάντα" όσοι πολεμούν για το χώμα τους υπέρ βωμών και εστιών, ιστορικά αυταπόδεικτο για ορισμένους, ΔΕΝ ισχύει. Αν νικηθεί ένας λαός στη χώρα του, αργά ή γρήγορα, νομίζετε ότι οι κατακτητές θα νικηθούν και θα φύγουν; 

Όπως “έφυγαν” οι κατακτητές με Βεδική θρησκεία από τις Ινδίες; 

Οι Φράνκοι από τη Γαλατία; 

Οι λευκοί από την Αμερική; Που ειδικά στη Βόρεια δεν άφησαν ρουθούνι από τους αυτόχθονες.. 


Πλάκα κάνετε για την έλλειψη πολεμικής προετοιμασίας, προγραμματισμού και κινητοποίησης στην ανατολή; 


Το σινικό τείχος τι ήταν αν όχι μία τεράστια αμυντική προετοιμασία; Για να μην μπούμε σε αμέτρητες στρατιωτικές λεπτομέρειες και καινοτομίες της Ανατολής, π.χ. πλοία με μεταλλική θωράκιση και στο κατάστρωμα τα πυροβόλα και η χρήση των πυραύλων. 

Το σύνολο των απωλειών στο μέτωπο της Αλβανίας στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο ήταν από κρυοπαγήματα και όχι από σφαίρες, οπότε οι κάλτσες δεν επαρκούν. 


Στην αρχαιότητα η δεύτερη λαβή στον βραχίονα επέτρεψε την οργάνωση και την υπεροχή της ελληνικής φάλαγγας. Που υπερκεράστηκε από την ρωμαϊκή φάλαγγα στην οποία το ορθογώνιο παραλληλόγραμμο σχήμα της ασπίδας επέτρεψε την σχεδόν τέλεια αλληλοπροστασία στη μάχη. 


[Τεράστια πρόοδος στο πεδίο της μάχης σημειώθηκε με την επινόηση της σέλλας (εφιππίου) που δεν ήταν γνωστή στην αρχαιότητα και του αναβολέως, ο οποίος κυριολεκτικά άλλαξε τις μάχες του ιππικού.]


Υπάρχει πόνημα Άγγλου στρατηγού που εξηγεί πειστικά την υπεροχή του Μεγάλου Αλέξανδρου λόγω χαμηλότερων αναγκών σε επιμελητεία, αφού τα μέλη της Μακεδονικής φάλαγγας μπορούσαν να μεταφέρουν, χωρίς χρήση υποζυγίων, το φαγητό τους και τον υποτυπώδη εξοπλισμό τους. Γιατί η ισχύς τους στηριζόταν στις τεράστιες σε μήκος σάρισσες και στην τέλεια πειθαρχία τους. Δεν έφεραν κανένα μεταλλικό αντικείμενο ατομικής θωράκισης. 


Η νίκη του Μοντγκόμερυ επί του Ρόμελ οφείλεται στην σχολαστική προετοιμασία του και στην εισαγωγή νέου τύπου άρματος που υπερτερούσε των γερμανικών. 


Στον πόλεμο δεν υπάρχει θέση για μοιρολατρία.


[Κείμενο του Markos Charitos]


Comments


bottom of page