Ο Βαζάρι αποκλείεται να σφάλλει. Διότι ήταν ομότεχνος, σύγχρονος και φίλος των καλλιτεχνών που περιγράφει στο σπουδαίο του βιβλίο. Και αποκαλεί αυτόν τον πινάκα όχι "Η ΣΧΟΛΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ" αλλά "Η συμφιλίωσις της Θεολογίας με την Κοσμολογία και την Αστρολογία". Λέγεται ότι ο ίδιος ο Ραφαήλ τον ονόμασε "Η αίτια των πραγμάτων".
Ο Λεονάρντο ως Πλάτωνας δείχνει τον ουρανό ως τόπο των ιδεών. Ο μαθητής του Αριστοτέλης δείχνει την γη ως πραγματικότητα.
Ο Μιχαήλ Άγγελος ως Ηράκλειτος, διότι ο Ραφαήλος τον άκουσε πολλές φορές να μνημονεύει με απέραντο θαυμασμό τον "σκοτεινό" μέγα Εφέσιο.
Ο Σωκράτης, ο σημαντικότερος όλων, δεν εκτιμάτο στην Αναγέννηση όπως σήμερα. Εθεωρείτο τότε ως μεγάλη αυθεντία μόνον ο Αριστοτέλης και άργησε η τριανδρία Μαρτσίλιο Φιτσίνο - Πίκο Ντε Λα Μιράντολα - Τζιορντάνο Μπρούνο να στραφούν προς το Νεοπλατωνισμό. Αφού "ο Χριστιανισμός δεν είναι όντως παρά μία εκδοχή του Πλατωνισμού κατάλληλη για τις μάζες". (Νίτσε) Ο παράδεισος και η κόλαση του Χριστιανισμού εμφανίστηκαν μετά τον 5ο αιώνα μ.Χ., διότι μέχρι τότε κανείς δεν μιλάει για αυτά τα δύο. Και τις δύο τοποθεσίες τις περιγράφει ο Πλάτων στην Πολιτεία του με πολύ μαύρο χιούμορ!
Ο Διογένης ο Κυνικός εκ Σινώπης του Πόντου. Το πιθανότερον είναι ότι το "Κυνικός" είναι χλευασμός των Πλατωνιστών, που σημαίνει "φιλόσοφος της πόσθης", διότι δεν είχε καμία σχέση με τα σκυλιά (κύνες). [Κύων ήταν υποκοριστικό για το πέος.]
Ο ίδιος ο Ραφαήλ κοιτάζει εμάς, ενώ ο Ζωροάστρης ή Ζαρατούστρα (που ήταν αρχαιότερος όλων των γνωστών μονοθεϊσμών, πιθανόν "γεννάρχης" ακόμα και του Ιουδαϊσμού) κρατάει την υδρόγειο σα να είναι ο μέγας κύριος της υφηλίου. Προφανώς τον εκτιμούσε πολύ ο Ραφαήλ.
Η Υπατία είναι γνωστό ότι λυντσαρίστηκε στην Αλεξάνδρεια από τον όχλο, διότι την θεωρούσαν μάγισσα επειδή ήταν σπουδαία μαθηματικός.
Ο Γιώργος Βακιρτζής έβαλε τον εαυτό του στο κέντρο, ως προπηλακιζόμενος Ιησούς.
Comments