Το 1833 ένας εξαιρετικά διορατικός Γάλλος ευγενής, ο Αλέξης ντε Τοκβίλλ, έγραψε το μνημειώδες βιβλίο "Η δημοκρατία στην Αμερική", το οποίο είναι γεμάτο σοφές παρατηρήσεις και χιούμορ που επαληθεύτηκαν με τα χρόνια. Προέβλεψε δηλαδή ότι θα γίνει ένας γίγαντας Πολιτικός διότι βασιζόταν στην παρρησία, η οποία κακώς σήμερα στη νεοελληνική σημαίνει το θάρρος ενώ όπως φαίνεται από την ετυμολογία της σημαίνει το να παίρνει διαδοχικά το λόγο ο ένας μετά τον άλλον. Δηλαδή να είναι υποχρεωμένοι όλοι να έχουν εκπεφρασμένη άποψη διότι η σιωπή αποτελεί ένα είδος μικρής προδοσίας, ενώ η υποχρεωτική έκφραση της γνώμης δεσμεύει κάθε έναν και οι ευθύνες καταλογίζονται εκεί που ανήκουν. Μεταξύ άλλων ο Τοκβίλλ παρατηρεί στις ΗΠΑ όπου ταξίδεψε, ότι ένας από τους πολιτικούς θεσμούς που κάνει τους Αγγλοσάξονες να μεγαλουργούν παντού είναι ο θεσμός των ενόρκων που δανείστηκαν από την Αρχαία Αθήνα. Αναμφίβολα η Ηλιαία ήταν το δημοκρατικότερο κακουργοδικίο που έχει ποτέ υπάρξει αφού οι 500 ένορκοι κληρονόντουσαν από 3000 υποψήφιους από όλες τις 10 φυλές της Αττικής και έπρεπε να τελειώσουν τη δίκη από την ανατολή του ήλιου μέχρι τη δύση. Συνεπώς αποκλειόταν οποιοσδήποτε επηρεασμός τους δια χρημάτων ή άλλων τρόπων.
Στις ΗΠΑ αναμφίβολα ο θεσμός των ενόρκων μεγαλουργεί και πολύ περισσότερο από το να απονέμει δικαιοσύνη κάνει τους πολίτες να ταυτίζονται με το νόμο αφού ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρεθούν να δικάζουν με έκβαση τη ζωή ή τον θάνατο. Ο δικαστής παίζει έναν ρόλο καθαρά διαχειριστικό της διαδικασίας.
Commenti