Τίποτα απολύτως δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ανάγνωση του θεϊκού Ηροδότου ο οποίος περιγράφει τους Περσικούς Πολέμους 45 μόλις χρόνια αφού συνέβησαν. Λέγεται ότι ανέγνωσε την Ιστορία του (που τώρα συμβατικά αποκαλείται "Μούσες", 9 τον αριθμό) στο θέατρο του Διονύσου και οι ευγνώμονες Αθηναίοι τον αντάμοιψαν με ένα μεγάλο πόσο.
Ο Περικλής του ζήτησε σα χάρη να πάει ως άποικος στους Θούριους (=ερείπια της Σύβαρης, που την ισοπέδωσαν οι τρελλαμένοι από την ηθικολογία Πυθαγόρειοι Κροτωνιάτες, όπως σήμερα οι Τζιχαντιστές θέλουν να ισοπεδώσουν την αμαρτωλή - πορνεία, ναρκωτικά, κ.α. - Δύση).
Ο Ηρόδοτος, ενώ γνωρίζει τα ονόματα των Πυθαγορείων, ΔΕΝ τα αναφέρει, περιφρονώντας ΡΗΤΩΣ τους "τραμπούκους της Αρετής".
Ένα στιγμιότυπο είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον: Οι Φοίνικες σύμμαχοι του Ξέρξη αποδίδουν την κακή εξέλιξη της ναυμαχίας στο ότι οι Έλληνες σύμμαχοί του (παράλια Μικράς Ασίας, Θράκης, κλπ.) ΔΕΝ πολεμούν με όλες τους τις δυνάμεις την Ελλαδίτικη (Αθηναίο-Αιγινήτικη) συμμαχία.
Ο Ηρόδοτος υπενίσσεται ανάμεσα στις γραμμές του πράγματα υπέρτατης σημασίας. Μη θέλοντας να πει ανοικτά ότι το Ιερατείο του Απόλλωνα στους Δελφούς είχε φοβηθεί ή εξαγοραστεί από τον Ξέρξη, αφήνει να εννοήσουμε ότι στάθηκε ο Θεμιστοκλής ο ίδιος που εξεμαίευσε με ανθρώπους του που έβαλαν τα ξίφη τους στο λαιμό των ιερέων τον 2ο χρησμό των Ξύλινων Τειχών.
Κατά πάσα πιθανότητα αυτός ο χρησμός ήταν δ ι κ ή του ιδέα που ανάγκασε το ιερατείο των Δελφών να το πει σαν χρησμό δικό του! Γιατί ο πρώτος Χρησμός ήτανε προδοτικά φιλοπερσικός και σου παγώνει και σ ή μ ε ρ α το αίμα όταν τον διαβάσεις! Αλλά φαίνεται ξεκάθαρα από την αφήγηση του Ηροδότου ότι απείλησε τους ιερείς του Απόλλωνα στους Δελφούς ότι θα τους πάρει το κεφάλι πριν από τον Ξέρξη εάν δεν του δώσουν άλλο χρησμό! Και του δώσανε (καθ’ υπαγόρευση του προφανώς) τα “ξύλινα τείχη” που μπορούσε να το ερμηνεύσει με τα πλοία!!
Ενώ ο Ξέρξης τεντώνει το λαιμό του να δει, έρχονται οι Φοίνικες και του λένε "Μεγάλε Βασιλιά, η ναυμαχία δεν εξελίσσεται καλά, διότι οι Έλληνες σύμμαχοί σου - των παραλίων της Μικράς Ασίας και της Θράκης - δεν πολεμάνε γεναία τους άλλους Έλληνες, τους εχθρούς σου". Ο Ξέρξης προσέχει να δει και βλέπει ένα Αιγινήτικο πλοίο να έχει εμβολήσει ένα Σαμοθρακιώτικο (συμμάχων του) το οποίο βυθίζεται. Αλλά οι Σαμοθράκες ορμάνε στο Αιγινήτικο πλοίο, το καταλαμβάνουν και συνεχίζουν να μάχονται υπέρ του Ξέρξη!
Οπότε ο Ξέρξης γυρνάει και διατάζει να αποκεφαλίσουν επί τόπου τους Φοίνικες - ξαδέλφια των Εβραίων - που τόλμησαν να συκοφαντούν τους καλύτερούς τους.
Ενώ ο Θουκυδίδης έχει δοξαστεί αδικαιολόγητα υπερβολικά, ο πολύ σημαντικότερος Ηρόδοτος κατασυκοφαντείται "παραμυθατζής". Ενώ με βάση τον Ηρόδοτο έχουν γίνει τεράστιες ανακαλύψεις διότι αποδεικνύεται πολύ πιο ακριβής απ' όσο τον παριστάνουν. Η ανάγνωσή του εξυψώνει και εμψυχώνει κάθε Έλληνα ενώ αντίθετα, η ανάγνωση του Θουκυδίδη σε ρίχνει σε μαύρη μελαγχολία. Και όχι τυχαία διότι ο Θουκυδίδης γράφει τις ηχηρές του ταυτολογίες σα να 'ναι οι δέκα εντολές του Σινά.
Comments