Σύμφωνα με την σημερινή μας ψευτοδημοκρατία, "άγνοια νόμου" δεν συγχωρείται. Δηλαδή, ζητιέται από οποιαδήποτε γριούλα ή αγράμματο χωρικό να ξέρει όλες τις ασυναρτησίες (την τρομακτική πολυνομία) που έχει κατά καιρούς ψηφίσει το Ελληνικό Κοινοβούλιο(!) πράγμα φυσικά αδιανόητο. Γι' αυτό και, ακόμα και στον κατώτερο βαθμό της δικαιοσύνης, στο Ειρηνοδικίο, ακόμα και οι πτυχιούχοι Πανεπιστημίου, ακόμα κι αν είναι άριστοι γνώστες 6 ξένων γλωσσών, χρειάζεται να πάνε με.... δικηγόρο!!! Αυτό είναι αδιανόητο! Να χρειάζεσαι νομικό νταβατζή ακόμα και για τα πιο απλά θέματα!
Ενώ, φυσικά, οι πάντες συμφωνούν ότι η ζούγκλα της πολυνομίας εξασφαλίζει το χάος της δικαιοσύνης που φτάνει στην αρνησιδικία, στις παραγραφές εγκλημάτων και σε όλη την δυσπιστία των πολιτών προς τη Θέμιδα. Πράγμα το οποίο δεν είναι καθόλου θεωρητικό ζήτημα, αλλά εξαιρετικά καυτό και πρακτικό ζήτημα. Η δικαιοσύνη αργοπορεί απαράδεκτα, διότι έχει φρακάρει από έλλειψη προσωπικού και ερωτάται: Γιατί δεν χρησιμοποιεί μαζικά απλούς πολίτες ως ένορκους δικαστές για τα ποινικά δικαστήρια; Υποθέτουμε ότι οι αστικές υποθέσεις μερικές φορές είναι τόσο πολύπλοκες που απαιτούν επαγγελματίες νομομαθείς. Αλλά η μεγάλη πλειονότης των διαφορών μπορούσε να διεκπεραιώνεται από απλούς πολίτες, όταν, μάλιστα, ο νόμος τους θεωρεί (υποκριτικότατα) ως ήδη γνώστες των νόμων!
Στην Αρχαί Ελλάδα, δεν υπήρχε πολυνομία και όποιος πρότεινε ένα νόμο ο οποίος δεν γινόταν τελικά δεκτός, ετιμωρείτο! Και φυσικά το πιο δημοκρατικό κακουργοδικίο που υπήρξε ποτέ στην ιστορία ήταν η Ηλιαία με τους 501 ένορκους δικαστές, που είχαν διαλεχτεί το ίδιο πρωί με κλήρο, ανάμεσα σε 3000 υποψηφίους.
Οπότε, ακόμα και η θανατική καταδίκη του Σωκράτη, αποκλείεται να ήταν αντιδημοκρατική, αλλά πρέπει να εξηγηθεί ορθολογικά, ότι δηλαδή ο Σωκράτης, όπως λέει κι ο Νίτσε, για να τιμωρήσει τους συμπολίτες του και να δώσει ένα διαχρονικό μάθημα στην ανθρωπότητα, τους φόρτωσε κυριολεκτικά με το πτώμα του, σαρκάζοντας από μέσα του για το πάθημά, όχι το δικό του, αλλά αυτωνών.
Commenti