H σχέση του Καζαντζάκη με τον τεκτονισμό είναι γνωστή. Όμως εμείς θα διαφωνήσουμε με την αφύσικη γειτνίαση του με την απατεωνίστικη θεοσοφία που βασίζεται στον θρησκευτικό συγκρητισμό. Ο καθένας μας μπορεί να φτιάξει το δικό του θεολογικό σύστημα συνδυάζοντας ό,τι θέλει από ό,που θέλει. Αυτό εννοούσε και ο Κόλεριτζ οταν έλεγε ότι “είμαι πιστός μίας θρησκείας που προς το παρόν έχει έναν μόνον πιστό". Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η κωλοπετσωμένη Γερμανίδα από το Μεκλεμβούργο της Πρωσσίας Έλενα Βlavatsky (που πήρε αυτό το Ουκρανικό όνομα επειδή παντρεύτηκε έναν Ρώσσο “κόμητα”) είναι σοβαρή.
Στην Αμερική άνοιξε ένα σαλούν για καουμπόιδες αλλά είδε και απόειδε ότι δεν μπορούσε να κάνει χαΐρι και πήγε στη Νέα Υόρκη όπου κατάλαβε ότι οι τραυματισμένοι από τον εμφύλιο πόλεμο Νότιοι Αμερικάνοι ήσαν κατάλληλο έδαφος για να δεχτεί ρατσιστικές θεωρίες που θα επουλώσουν τις πληγές του Νότου και έφτιαξε αυτό το αμάλγαμα της “θεοσοφίας” το οποίο έχει άπειρες γελοίες πλευρές που δεν αναφέρονται συνήθως. Κατόρθωσε να προσκολληθεί στον τεκτονισμό ως η λαϊκή του έκδοση, το λαϊκό του μέτωπο θα λέγαμε. Ο Καζαντζάκης τα τελευταία του 15 χρόνια θα λέγαμε ξεπέρασε όλες αυτές τις μωρολογίες και έγραψε τα μεγάλα του κοινωνικά μυθιστορήματα τα οποία μπορεί να έχουν ακόμα απόηχους από το παρελθόν του, αλλά έχουν ξεκόψει από αυτόν τον ανόητο μηδενίζοντα Συγχυτισμό (Confusionism) Για την Μπλαβάτσκυ αρκούμεθα να πούμε ότι ο Joyce που την είχε μελετήσει την αναφέρει ως Πορνοσοφία, θάβοντας έτσι και τον Rudolf Steiner, ο οποίος είχε μία μανία κυριολεκτική κατά του “υλισμού”. Ο Κάφκα πάντως δεν εντυπωσιάστηκε καθόλου από τη γνωριμία που έκανε με τον Steiner.
Comments