(ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ Ο ΦΡΟΫΝΤ ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΡΚΕΤΟΥΣ "ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ" ΑΙΓΥΠΤΙΟΛΟΓΟΥΣ)
[Απόσπασμα από το "Moses and Monotheism" του Sigmund Freud, 1939, σελ.76]
Ανάμεσα σε όλα τα γεγονότα της εβραϊκής προϊστορίας από τα οποία ποιητές, ιερείς και ιστορικοί μεταγενέστερης εποχής ανέλαβαν να περιγράψουν, υπήρχε ένα εξαιρετικό η καταστολή του οποίου εκρίθει εντελώς απαραίτητη για τα περισσότερα προφανέστατα και ιερότερα ή αθώοτερα ανθρώπινα κίνητρα. Ήταν η δολοφονία του μεγάλου ηγέτη και ελευθερωτή Μωυσή, που ο Sellin μάντεψε από ίχνη ξέφυγαν από τους οι Προφήτες. Η εικασία του Sellin είναι αρκετά πιθανό να είναι αληθής. Ο Μωυσής εκπαιδευμένος στη σχολή του Ακενατόν, χρησιμοποίησε τις ίδιες μεθόδους όπως και ο βασιλιάς: διέταξε και επέβαλε (δεν υπήρχε άλλος τρόπος να τον υπακούσουν) τη δική του θρησκεία στο λαό. Ίσως το δόγμα του Μωυσή να ήταν ακόμα πιο ασυμβίβαστο από εκείνο του Κυρίου του. Δεν είχε καμία ανάγκη να διατηρήσει καμία σύνδεση με τη θρησκεία του Θεού Ήλιου, από τη στιγμή που η θρησκεία του Ήλιου ως μοναδικού θεού δεν θα είχε καμία σημασία για τον αλλοεθνή λαό του (τους εβραίους).
Ο Μωυσής είχε την ίδια μοίρα με τον Ακενατόν, εκείνη τη μοίρα που περιμένει όλους τους πεφωτισμένους δεσπότες. Ο Εβραϊκός λαός του Μωυσή ήταν εξίσου ανίκανος να ανεχθεί μια τόσο πολύ πνευματική θρησκεία, ώστε να βρουν σε αυτήν ικανοποίηση για τις ανάγκες τους, όπως ήσαν ανίκανοι να υποφέρουν οι Αιγύπτιοι της δέκατης όγδοης δυναστείας.
Και στις δύο περιπτώσεις συνέβη το ίδιο πράγμα: αυτοί που ένοιωθαν ότι κρατούνταν υπό κηδεμονία ή που ένοιωθαν λεηλατημένοι, εξεγέρθηκαν, επαναστάτησαν και ξετίναξαν από πάνω τους το βάρος μιας πολύ απαιτητικής θρησκείας που τους είχαν επιβάλει.
Αλλά ενώ οι υποταγμένοι/υπάκουοι Αιγύπτιοι περίμεναν μέχρις ότου η μοίρα να αφαιρέσει το Ιερό πρόσωπο του Φαραώ τους, οι άγριοι Σημίτες πήραν την τύχη τους στα χέρια του και κατέσφαξαν τον δικό τους τύραννο.
Δρ. Δ.Λιάρος: Τη δολοφονία του Μωυσή την αναφέρει και ο Γιάννης Κορδάτος στο σπουδαίο βιβλίο του "Οι αντιφάσεις της Παλαιάς Διαθήκης", όπου παρατηρεί ότι ο Μωυσής περιγράφεται αντιφατικά: αλλού ως μέγας άνδρας και αλλού ως κακοποιός και εγκληματίας! Είναι φανερό ότι έχουν παντρευτεί δύο εντελώς διαφορετικές αφηγήσεις για το ίδιο πρόσωπο. Ο Φρόυντ ήξερε εξαιρετικά πολλή Αιγυπτιολογία και το ότι στο τέλος της ζωής του, με τον Χίτλερ πανίσχυρο, να γράφει στο Λονδίνο, το 1939, ότι ο Προφήτης των Εβραίων ήταν Αιγύπτιος, ανέβαζε το αίμα στο κεφάλι στους πάντες. Αλλά το έκανε αυτό επειδή η προσήλωσή του στον Ορθό Λόγο και την Επιστήμη, δεν γνώριζε όρια. Βεβαίως, κάπου ταύτιζε τον εαυτό του με τον Μωυσή όπως και κάθε ρηξικέλευθος πρωτοπόρος μοιάζει μ' αυτόν. Και λέει ρητά ότι "η μοίρα των πρωτοπόρων είναι να δολοφονούνται"!
Θεωρεί ότι ο Ιησούς ήταν μια επανάληψη της ίδιας ακριβώς δολοφονίας με το ίδιο σκεπτικό και με τα ίδια κίνητρα.
*Στην Εκκλησία της Ρώμης ο αλυσσοδεμένος Πέτρος (San Pietro ai vincoli). Τα δύο "κερατάκια" συμβολίζουν ακτίνες φωτός. Τα έχει και ο Μέγας Αλέξανδρος και γι' αυτό στο Κοράνι αναφέρεται ως ο "Δίκερως Λυτρωτής" (Δουλ Καρνέιν).
Comments