Όλοι και όλες αλληλοεπηρρεαζόμαστε εδώ μέσα. Σήμερα λοιπόν κάποιος έγραψε για ένα τραυματισμένο σκυλάκι που σερνόταν να σωθεί σε κάποιον μεγάλο δρόμο αλλά του ήταν αδύνατον να σταματήσει διότι θα γινόταν καραμπόλα. Με αφορμή αυτό θα πω για τους πολλούς φίλους των Πόκυλων (χαϊδευτικό των σκύλων από τον Παπαδιαμάντη) ένα β ί ω μ ά μου.
Ήταν καλοκαίρι απόγευμα Σαββάτου κι έκανα μπάνιο στον Άλιμο. Ακούγεται ένας γδούπος σύγκρουσης αυτοκίνητου σε ζωντανό σώμα. Σηκώνομαι όρθιος από την άμμο και βλέπω ένα τεράστιο κι αρχοντικό Κόλλευ να 'ναι το θύμα της σύγκρουσης, με σπασμένο το ένα του μπροστινό πόδι (φαινότανε από το πως κουνιότανε) και με αίμα να τρέχει από τη μια γωνιά του στόματος του.
Το απίστευτο ήταν ότι, παρά το ότι ήταν φανερά και εύλογα πανικόβλητο, ΔΕΝ περνούσε την υπόλοιπη λωρίδα αλλά, βλέποντας τα αυτοκίνητα να συνεχίζουν να τρέχουν, σηκώθηκε δυο φόρες ΌΡΘΙΟ, για να μην ξαναχτυπηθεί! Ήταν ένα θέαμα συγκλονιστικό. Η αυτοκυριαρχία του πάνω στον τρόμο του! Έχοντας εντυπωσιαστεί από την ικανότητα του να επιβιώσει, το κυνήγησα με το ΙΧ μου - φορώντας μόνο το μαγιό μου! - και με πολύ κόπο το 'βαλα μέσα. Όλα πήγαν καλά και βρήκε μετά από μέρες την οικογένεια που το' χε χάσει μεσώ της Αστυνομίας που το δήλωσα.
Βράδυ Σαββάτου έχω ένα απρόσμενο πρόβλημα! ΟΙ 3-4 κτηνίατροι που βρήκα μου ζητούσαν να φέρω τον Τ α μ ε ρ λ ά ν ο (τον βάφτισα έτσι λόγω του σπασμένου ποδιού του) μέσα στο ιατρείο τους, αλλά το μεγάλο σκυλί έδειχνε απειλητικά τα δόντια του αρνούμενο να κάνει ρούπι! Οι κτηνίατροι σήκωναν τους ωμούς. Αρνιόντουσαν να βγουν 15 μετρά και να δουν τον Ταμερλάνο στο αυτοκίνητο!!
Πήγα σπίτι και του 'κανα ενδομυική ένεση - πάντα στο αυτοκίνητο - που αν την έκανα σε άνθρωπο θα κοιμόταν βαθειά επί 24 ώρες. Βράδυασε και ο Ταμερλάνος είχε την ίδια εγρήγορση σα να μην του είχα κάνει ένεση προ 3 ωρών!!
Ευτυχώς ζήτησα τη βοήθεια της Εταιρείας Προστασίας Ζώων. Διότι ο συμπαθέστατος νέος (με στολή!) που ήρθε έβγαλε τον Ταμερλάνο, μ' ένα κοντάρι που στην άκρη έχει ένα λασσο. Όταν ο Ταμερλάνος, κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να κάνει αλλοιως, βγήκε υπάκουα και έμεινε λίγες μέρες μαζί μου. Του 'κανα ακτινογραφία και βάλαμε γύψο. Προγραμμάτιζα να τον πάω για εγχείρηση στη Θεσσαλονίκη (που υπάρχει Πανεπιστημιακή Κτηνιατρική) όταν βρέθηκε η οικογένειά του.
Έμαθα ότι καθόταν μαζί τους στο τραπέζι σαν 4ο μέλος! Τον είχαν ονομάσει... Αλήτη!! Ένα απαράδεκτο όνομα γι' αυτόν τον ΆΡΧΟΝΤΑ. Κι ανατωτιεμαι αν δεν πήδηξε τον φράχτη τους για να.. πλανηθεί (όπως ακριβώς του επέτασσε τονομα του!)
Comments