Πολλοί έχουν καταλάβει ότι ο Πλάτων έχει γράψει, εκτός από σπουδαία πράγματα, και διάφορες αλλόκοτες θεωρίες πιθανόν κάνοντας μαύρο χιούμορ (από το οποίο είχε άφθονο!) ακόμα και σε βάρος των ίδιων του των μαθητών, ακροατών ή αναγνωστών! Επειδή είναι πολλές αυτές οι παραξενιές του, επιλέξαμε μόνο τον περίφημο ή διαβόητο "αριθμό του" από την Πολιτεία ως παράδειγμα. Όπως εύκολα αντιλάμβάνεται κανείς ΔΕΝ πρόκειται για έναν αλγόριθμο υπολογισμού μιας υπέρτατης αλήθειας, αλλά κάτι εντελώς ακαθόριστο. Ο Πλάτων ισχυρίζεται ότι η κοινωνία εκφυλίστηκε από την παλιά μεγάλη της δόξα, την "Χρυσή" Εποχή, στην "μολυβένια" περίοδο στην οποία ζούσε, ακριβώς επειδή οι ιερείς μην ξέροντας αυτόν τον αριθμό άφησαν τον οιονδήποτε να νημφεύεται την οιανδήποτε! Ενώ αν τον ήξεραν θα είχε αποφευχθεί η κατρακύλα και η παρακμή!
Ο Πλάτων δείχνει τον υπερουράνιο τόπο των Ιδεών, ενώ ο λαμπρότερος μαθητής του Αριστοτέλης δείχνει προς τα κάτω τον κόσμο της Στέρεης πραγματικότητας. Αυτή η λεπτομέρεια που συνήθως τιτλοφορείται "Η Σχολή των Αθηνών" του Ραφαήλ, στην πραγματικότητα αποκαλέστηκε από τον ίδιον "Η συμφιλίωση της Θεολογίας με την Αστρολογία και την Κοσμολογία" (όπως γράφει ο επίσης ζωγράφος και βιογράφος του Τζόρτζιο Βαζάρι στο διάσημο βιβλίο του "Η ζωή των καλλιτεχνών" - εννοώντας όλων των συγχρόνων του).
Μία κατά λέξη απόδοση στη νέα ελληνική είναι:
«Τώρα, για κάθε θείο (και γι' αυτό περιοδικώς κινούμενο) δημιούργημα υπάρχει τέλειος αριθμός, ο οποίος περιλαμβάνει την περίοδό του, στα ανθρώπινα όμως δημιουργήματα, εκ των οποίων πρώτο είναι το ορθογώνιο τρίγωνο με κάθετες πλευρές 3 και 4, οι πολλαπλασιασμοί των αριθμών 3 και 4 οδηγούν σε αριθμούς όμοιους και ανόμοιους, που αν συνεχιστούν μέχρι να προκύψουν 4 διαδοχικοί στερεοί αριθμοί, με τρείς αποστάσεις ανάμεσά τους, ώστε οι πρώτος και τελευταίος να είναι όμοιοι, ενώ οι ενδιάμεσοι ανόμοιοι με δύο παράγοντες ίσους και έναν άνισο, τότε οι αριθμοί αυτοί είναι ανάλογοι μεταξύ τους και ο λόγος τους είναι ρητός αριθμός. Αν τον επίτριτο πυθμένα όλων των ανωτέρω, τον συσχετίσουμε με τον αριθμό 5, θα προκύψουν δύο αρμονίες. Η μεν πρώτη αρμονία είναι ο τετράγωνος αριθμός 100, ενώ η δεύτερη έχει τη μία πλευρά ίση με την πλευρά του τετραγώνου και την άλλη της πλευρά ίση με το άθροισμα δύο αριθμών, εκ των οποίων ο ένας είναι το γινόμενο του εκατό με τον αριθμό που υπολείπεται του τετραγώνου της ρητής διαγωνίου τετραγώνου πλευράς πέντε κατά ένα και του τετραγώνου της αρρήτου διαγωνίου κατά δύο, ενώ ο άλλος προκύπτει ως γινόμενο του εκατό με τον κύβο του αριθμού τρία. Και οι δύο αυτοί αριθμοί μαζί αποτελούν τον γεωμετρικό αριθμό.»
Comments